ارتباط و پیوند تیشو بین اروپا و امریکا چگونه ادامه خواهد یافت؟

Esko Uutela

برای چندین دهه آمریکای شمالی و اروپا، تامین کنندگان تیشوی خود را با یک دیگر به اشتراک قرار می دادند. با این حال، این مسئله در طول چندین دهه تغیرات بسیاری نموده است. پیش از این شرکت های امریکایی در حال گسترش به اروپا بودند، و هم اکنون دقیقا عکس این مسئله در حال وقوع است. شرکت های اروپایی افزایش علاقه خود را به مشارکت در بازار تیشو در امریکا نشان داده اند، در حالیکه در سال های اخیر تمامی عرضه کنندگان امریکایی به استثناء شرکت کیمبرلی کلارک، از عمیات های داد و ستد خود با اروپاییان خارج شده اند.

این مسئله جالبی است و در ادامه برخی تحولات و چرایی اینکه چرا این مسئله اتفاق می افتد، بحث خواهد شد.

ما بر این باوریم که این مسئله در دهه 50 میلادی زمانیکه نخستین شرکت تیشوی آمریکایی، تعاونی کیمبرلی- کلارک (K-C)، در اروپای غربی یعنی آلمان غربی و بریتانیا فعال شده بود، اتفاق افتاده است. کمپانی اسکات پییر پس از گذشت چندین دهه و همچنین شرکت کروگر با استفاده و مالکیت آسیاب کوچکی که در ولکارتای ایتالیا داشت، این مسیر را دنبال نمودند. کمپانی کروگر بعدها وارد بازار بریتانیا گردید.

در دهه 80، جیمز ریور به عنوان مصرف کننده کاغذ،  فعالیت خود را بسط و گسترش داده،  و مالکیت یک زوج، که شامل ظرفیت تولید تیشو در فرانسه و اسپانیا که خود شامل بخشی از مسافرت خرید اروپایی آن بود، را می شد. پروتکتر اند گمبل (P&G)  آخرین بازیگر اصلی بود که بعدها از طریق مالکیت دارایی های VP Schickedanz در 1994، فعالیت خود را گسترش داد.

در سال 1995 اسکات پیپر با K-C ادغام گردید و در 1997 جیمز ریور،  فورت هاوارد را خریداری نموده و به صورت فورت جیمز درآورد.

در 2000 میلادی جورجیا پسفیک (GP) فورت جمیز را و در سال 2005 میلادی، صنایع کخ مالکیت GP را به دست آوردند. با این حال، امروز نخستین کمپانی وارد شونده در این عرصه، یعنی K-C، تنها باقی مانده تولید کننده تیشو با دفتر مرکزی در ایالات متحده امریکاست که هنوز در اروپا فعال می باشد، اگرچه اخیرا دامنه و میدان عرضه آن توسط بسته شدن یا فروش تعدادی از کارخانه های آن توجیه می شود.

تا اوخر دهه 80، تامین کنندگان امریکایی قادر به استفاده از خوش نامی برندهای پشتیبانی کننده قوی در بازاریابی به منظور تاسیس و ایجاد یک موقعیت سالم در بازارهای اروپا بودند. با این حال، در دهه 90، این تامین کنندگان بسیار سریع و به دو دلیل اصلی شروع به تغییر نمودند:  برچسب های عرضه خصوصی یا خرده فروشی، که شروع به یک فاز رشد آغازین بسیار سریع کرده و تبدیل به یک رقابت بسیار شدید به دلیل ظرفیت زیر منطقه ای پس از هزاران سرمایه گذاری، به طور خاص در فرانسه و اسپانیا ، و توسعه و گسترش بیشتر و تهاجمی از تامین کنندگان ایتالیایی در بازارهای صادراتی شد که با عرضه خصوصی در ارتباطی محکم بود.

این وضعیت رقابتی منجر به کاهش سود آوری شده و خرده فروشان شانسی را برای بدست آوردن حاشیه سود بهتر از طریق فروش توسط برچسب های عرضه خصوصی نسبت به شرکت جستن در ارتقای برندها همراه با صاحبان نام های تجاری مشاهده نمودند. همین راهبرد مورد استفاده در بازار ایالات متحده آمریکا، در اروپا کار ننموده، و درک این موضوع  توسط مدیران شرکت های برجسته متمایل به بازاریابی کالاهای مصرفی، همچون P&G و K-C را مشکل می نمود.

کروگر نخستین شرکتی بود که از بازار اروپا خارج شد. در وهله اول، شرکت تنها کمی بعد از اخذ مالکیت، آسیاب ایتالیایی خود را در یک آتش سوزی سهمگین از دست داد و تصمیم به عدم ادامه این پروژه و عملیات، به عنوان پروژه ای که سرمایه گذاری سنگین برای آن نیاز است، گرفت.

در انگلستان هم نیز برخی از ظرفیت ها در سال ها اولیه دهه گذشته بست، اما بازنشستگی نهایی اش از تجارت انگلستان (و اروپا) تا اواخر سال 2009 رخ نداد.

ادامه دارد . . .

• قبلی
• بعدی